پرنس ارفع الدوله ميرزا رضاخان دانش پسر حسنصراف تبريزى. پدرش شغل صرافى مختصرى داشت و خودش هم مىگويند در اول شاگرد صراف بودهو بعدها مدتى بعنوان تحصيل په تهران آمده بعد به تفليس رفت. در آن موقع كه ميرزامحمودخان علاالملك قونسول ژنرال تفليس بود او هم در قونسولخانه مشغول خدمتى شد و درسال 1305 جزو سفارت پطرزبورگ شددر سفر دوم ناصرالدين شاه(1295) به فرنگستان اوهم جزو ملتزمين ركاب بود و بعد از اين سفر قونسول ژنرال تفليس گرديد. بعداز مدتزيادى كه در تفليس بود در حدود سال 1313 از طرف دولت ايران سفير پطرزبورگ شد وبعداز دو سال ماموريت نمايندگى دولت ايران در ممالك اسكانديناوى هم علاوه بر شغل اوگشتدر سال 1316 از طرف دولت ايران نماينده مجلس صلح لاهه گرديد و گويا بعدازاين سفر به لقب پرنسى از طرف دولت ايران ملقب شد. در سال 1317 كه مسئله استقراضدولت ايران از روس پيش آمد ارفع الدوله هم از اين مسئله خيلى صاحب ثروت گرديد ومىگويند اميدوارى امين السلطان در دربار روس بيشتر به واسطه ارفع الدوله بوديكى از موثقين مىگويد كه در موقع سفارت اسلامبول كه ارفع الدوله داشت روزى درهنگام تماشا دادن موزه خود قلمى را كه به طلا گرفته بود نشان داد و گفت اين همانقلمى است كه قرض ايران را امضا كرده استدر سال 1319 از سفارت پطرزبورگ معزول وسفير اسلامبول شد. در موقع سفارت اسلامبول هم خيلى ترقى كرد و ثروت كاملى جمع نمودو بسيار طرف توجه سلطان عبدالحميد سلطان مخلوع عثمانى گرديده بود. الى سال 1327 اينماموريت او طول كشيد و در همان سال معزول شد و به موناكو رفت و در آنجا خانه قشنگىساخت و با كمال راحتى زندگى مىنمود تا در 18 شعبان 1331 به تهران آمد و پس از دوماهوزير عدليه شد
اين ماموريت بيش از يك سال طول نكشيد كه به اروپا مراجعت كرد (عنوان مرخصى سه ماهه بردن نشان قدس براى شاهزاده موناكو بود) در اين سفر در ايرانمبلغ پنجاه و شش هزار تومان بهر نحوى بود به عنوان تتمه طلب از دولت ايران دريافتكرد. وى پدر سرلشگر حسن ارفع, رئيس ستاد ارتش ايران بعد از شهريور 1320 خورشيدىمىباشد
