روش ساعات كاركرد مبتني بر اين فرض است كه اصولاً عمر مفيد دارايي در نتيجه كاربرد آن در عمليات يك موسسه توليدي كاهش مي يابد نه بر اثر گذشت زمان. بدين توضيح، به جاي اين كه مبلغي مساوي در هر دوره به حساب هزينه استهلاك منظور شود، هزينه استهلاك هر دوره بر حسب ميزان كاركرد واقعي مال تعيين مي گردد. مثلاً اگر در دوره ماشيني دو برابر دوره قبل كار كند، استهلاك آن در دوره جاري دو برابر محسوب مي شود.
استفاده از روش مزبور مستلزم آن است كه فايده و كاركرد مال تا زمان از كار افتادن و اسقاط آن بر حسب تعداد كل ساعت كار، برآورد و آنگاه استهلاك براي هر ساعات كار محاسبه شود.
نقد روش ساعات كاركرد
روش ساعات كاركرد را منظم و منطقي توصيف كرده اند و در صورتي كه از نيروي بالقوه دارايي عملاً استفاده شود، كاربرد آن را از لحاظ مقابله درآمد و هزينه مصرف در تحصيل آن مفيد دانسته اند زيرا در اين روش، مبلغ استهلاك بر حسب ميزان استفاده از مال تغيير پيدا مي كند. ولي اگر اتفاقاً در نتيجه ساعات كاركرد، محصولي بدست نيايد،
يعني به عللي كاركرد ماشين، محصولي عرضه نكند، رابطه مذكور (مقابله درآمد و هزنيه) مختل مي شود.
استفاده از روش ساعات كاركرد در مواردي توصيه شده است كه نابابي ناشي از پيشرفتهاي تكنولوژي عامل اصلي از استهلاك نباشد و خدمات بالقوه مال در هر دوره مالي با دوره ديگر تفاوت زياد داشته باشد، كاربرد اين روش نتيجه مفيد مي دهد. ولي بايد گفت كه استفاده از روش مذكور در مورد بسياري از اقلام دارايي مانند ساختمان، مبل و اثاثه و ماشين تحرير اگر ناممكن نباشد غير عملي است. بر عكس، كاربرد آن در ارتباط با بعضي اقلام دارايي مانند وسايل و ماشين آلات تحويل كالا و يا دستگاههاي حفر چاههاي نفت نتيجه مطلوب مي دهد.
روش ميزان توليد
روش ميزان توليد بر اين فرض بنا شده است كه استهلاك مال در درجه اول بستگي دارد به مقدار محصولي كه توليد مي كند. بنابراين، استفاده از اين روش منوط و موكول به اين مي شود كه فايده مال در طول مدت كار آن بر حسب مقدار محصول قابل توليد برآورد گردد. آنگاه ارزش اسقاط مال را از بهاي تمام شده آن كسر و حاصل را بر مقدار (بر حسب واحد سنجش مربوط) محصولي كه برآورد مي شود در طول مدت كار دارايي توليد مي گردد تقسيم مي نمايند. به اين ترتيب، هزينه استهلاك هر دوره بر حسب ميزان
توليد تغيير پيدا مي كند. در اين روش، مبلغي كه بابت استهلاك به هر واحد محصول تعلق مي گيرد، ثابت باقي مي ماند در صورتي كه در روش خط مستقيم، با تغيير ميزان توليد، آنچه بابت استهلاك به هر واحد محصول سرشكن مي شود متغير است.
نقد روش ميزان توليد
كاربرد اين روش ميزان توليد وقتي نتيجه مطلوب مي دهد كه:
1 – ميزان توليد واقعي را بتوان اندازه گيري و معين كرد.
2 – قدرت و ميزان توليد يك دارايي را در طول عمر آن بتوان با دقت قابل قبولي برآورد نمود.
3 – كهنگي و نابابي ناشي از پيشرفتهاي تكنولوژي عامل مهمي در استهلاك نباشد.
روش تعديل ميزان توليد
از تلفيق روشهاي ميزان توليد و خط مستقيم و با جرح و تعديلاتي در اين دو، روشي ساخته اند كه آن را روش تعديل ميزان توليد ناميده اند. در اين روش، چندين برآورد از عمر مفيد مال، به تناسب سطوح مختلف توليد در نظر گرفته مي شود. سپس مقدار توليد در هر دوره مالي نشان مي دهد كه از كدام يك از برآوردها استفاده و بر آن اساس استهلاك محاسبه شود.
نقش وبسایت در تبلیغات و گستره شغلی
به وبلاگ خود خوش امدید