17. حسابرس هنگام تعيين ماهيت، زمانبندي اجرا و حدود روشهاي رسيدگي بايد موارد زير را مورد توجه قرار دهد:
الف- احتمال تحريف عمده.
ب - شناخت كسب شده در طول رسيدگيهاي قبلي.
پ - صلاحيت مديريت برای تهيه اطلاعات مالي آتي.
ت - میزان تاثیر قضاوتهای مدیریت در تهیه اطلاعات مالی آتی.
ث - کفایت واتکاپذیری داده‌های زیربنای اطلاعات مالی آتی.
18. حسابرس منبع و اتکاپذیری شواهد پشتوانه مفروضات بهترین براورد مديريت را ارزيابي مي‌كند. شواهد مناسب و كافي براي پشتیبانی اين مفروضات از منابع داخلي و خارجي، شامل ارزیابیمفروضات در پرتو اطلاعات تاريخي و مبتني بودن آنها بر برنامه‌هايي كه در توان واحد مورد رسيدگي است، كسب مي‌شود.
19. حسابرس درمواردی که از مفروضات ذهني استفاده شده است، در نظر داشتن کلیه تبعات عمده این مفروضات توسط مدیریت را ارزیابی می‌کند. برای مثال، چنانچه پیش‌بینی رشد فروش فراتر از ظرفیت جاری واحد مورد رسیدگی باشد، لازم است اطلاعات مالی آتی شامل سرمایه‌گذاری لازم برای ایجاد ظرفیت اضافی یا مخارج مربوط به راههای جایگزین برای رسیدن به فروش پیش‌بینی شده، مانند قرارداد دست دوم تولید، باشد.
20. اگرچه کسب شواهد پشتوانه مفروضات ذهنی ضروری نیست، اما لازم است حسابرس درباره سازگاری مفروضات با هدفهای اطلاعات مالی آتی و نبود دلیلی آشکار مبنی‌بر واقع‌بینانه نبودن آن مفروضات، متقاعد شود.
21. حسابرس لازم است نسبت به تهیه درست و مناسب اطلاعات مالی آتی، براساس مفروضـات مدیریت، متقاعد شـود. این کار می‌تواند از طریق انجام کنترلهایی چون محاسبه مجـددو بررسی سازگاری درونی انجام شود. ”سازگاری درونی“ یعنی هماهنگی اقدامات مورد نظر مدیریت با یکدیگر و نبود هرگونه ناسازگاری در تعیین مبالغی که براساس متغیرهای مشترک (مانند نرخ سود تضمین شده) براورد شده است.
22. حسابرس لازم است توجه خود را بر زمینه‌هایی متمرکز کند که نسبت به تغییر، بسیار حساس می‌باشد و ممکن است آثار با اهمیتی بر نتایج منعکس در اطلاعات مالی آتی داشته باشد. این موضوع بر میزان شواهد حسابرسی مناسب و همچنین، بر ارزیابی حسابرس از مناسب و کافی‌بودن افشای اطلاعات، اثر می‌گذارد.
23. در موارد رسیدگی به یک یا چند جزء اطلاعات مالی آتی، مانند یکی از صورتهای مالی، حسابرس لازم است روابط متقابل با سایر اجزای مرتبط را نیز مورد توجه قرار دهد.
24.
چنانچه بخشی از دوره تحت پوشش اطلاعات مالی آتی سپری شده باشد، حسابرس لازم است حدود روشهای لازم برای رسیدگی به اطلاعات مالی تاریخی را مورد توجه قرار دهد.
این روشها بسته به شرایط، مثلا مدت سپری شده از دوره اطلاعات مالی آتی، متفاوت خواهد بود.
25. حسابرس باید درباره موارد استفاده اطلاعات مالی آتی، کامل بودن مفروضات عمده مدیریت و پذیرش مسئولیت اطلاعات مالی آتی توسط مدیریت، تاییدیه کتبی از مدیریت دریافت کند.
ارائه و افشا
26. حسابرس هنگام ارزیابی ارائه و افشای اطلاعات مالی آتی، لازم است علاوه بر رعایت هرگونه الزامات خاص قانونی و مقرراتی یا استانداردهای حرفه‌ای مربوط، موارد زیر را نیز ارزیابی کند :
الف- آگاه‌کننده بودن اطلاعات مالی آتی و گمراه‌کننده نبودن آن.
ب - افشای روشن رویه‌های حسابداری در یادداشتهای همراه اطلاعات مالی آتی.
نقش وبسایت در تبلیغات و گستره شغلی
به وبلاگ خود خوش امدید