eee

سيد جمال الدين افغانى موسوم به اسدآبادى, متولداواخر 1838 ميلادى و متوفى اوايل 1897 ميلادى در اسدآباد همدان و به روايتى اسعدآباد كابل در افغانستان بود. وى در جوانى به نجف رفته و در آنجا نزد مجتهدان شيعه درس مىخواند.سپس به افغانستان رفته مدت هشت سال در آنجا بود, در اين بين مسافرتهاى كوتاهى به برخى شهرهاى ايران نمود. در سال 1868 بعلت سوظن حكام افغانى براى هميشه مجبور به ترك افغانستان شده, به هند و سپس استانبول ميرود كه در آنجا به سبب مخالفت شيخ الاسلام شهر مجبور به ترك آن و عازم قاهره مىشود, در آنجا بيش از هشت سال مىماند. وى كه كم و بيش شناخته شده بود در قاهره با محافل سياسى و روحانى اصلاح طلب و متفكرين تجددخواه مصر ارتباط برقرار كرده و بعنوان شخصيتى اجتماعى و با نفوذ به اوج شهرت ميرسد بعلت فعاليتهاى سياسى از مصر اخراج و به هند ميرود, پس از سه سال از آنجا هم بخاطر فعاليتهاى سياسى اخراج شده از طريق آفريقا به لندن و سپس به پاريس مىرود.در آنجا هجده شماره روزنامه عربى زبان عروة الوثقى را منتشر مىكند , سپس به لندن رفته و از آنجا از طريق بوشهر و اصفهان به تهران مىآيد,اما چند ماه بعد بدستور ناصرالدينشاه از ايران اخراج شده و مدت دو سال در سن پتربورگ اقامت مىگزيند. وقتى ناصرالدين شاه در سفر اروپايى خود وارد سن پتربورگ مىشود سيد با تماس عده اى از نزديكان ناصرالدين شاه آنها را همراهى كرده و دسامبر 1889 به ايران مىآيد. اما يك ماه بعد بخاطر فعاليتهاى سياسى و تهييج و تبليغ در محافل, با خشونت و اهانت توقيف و اخراج مىشود, ازطريق قم و كرمانشاه به بصره و سيس لندن مىرود.در آنجا در ¨ مجله معاصر ¨ مقاله: سلطنت و استيلاى خوف و وحشت در ايران, را مىنويسد.و مدتى هم با روزنامه قانون ميرزا ملكم خان همكارى مىكند.سرانجام در سپتامبر 1892 بدعوت باب عالى استانبول به آنجا مىرود. سلطان عبدالحميد عثمانى كه روياى اتحاديه مسلمين زير لواى دولت عثمانى را در سر داشت از وى به گرمى پذيرايى مىكند. سيد جمال الدين در مارس 1897 در استانبول فوت مىكند
سيد جمال الدين يك رجل سياسى فعال و پرشور و جسوربود, و هرجا كه پا مىگذاشت دوستان و ياران و همچنين دشمنانى براى خود مىآفريد.در مصر وى عضو لژ فراماسونرى شده , اما بعداز چهار سال ازلژ اخراج مىشود,سپس حزب الوطنى عروة الوثقى را تاسيس مىكند كه به مبارزه با تماشاخانه ها و مشروبفروشىها و ديگر محرمات اسلامى مىپردازد, و همچنين مردم و دولتها را از مصرف اجناس انگليسى و تجارت با اين كشور برحذر ميدارد. فعاليتهاى سياسى و فرهنگى سيد در هند در جهت دفاع از انديشه هاى اسلامى و اتحاد اسلام و مخالفت با تجدد گرايى بوده و هر نوع مسامحه و ايجاد رابطه با تمدن اروپايى را به عنوان طبيعى گرى و دهرى گرى محكوم مىكرد و چهره يك مذهبى بشدت متعصب از خود بجاى گذاشت. سيد جمال الدين اتحاد بر اساس مذهب (اسلام) را به جاى اتحاد بر پايه مليت را مطرح نمود, او را مىتوان پايه گذار فكرى احزاب اسلامى كه بعد ها در كشورهاى اسلامى با نامهاى گوناگون بوجود آمدند دانست