رضاشاه كبير در حضور نمايندگان فضل و ادب جهان افتتاج نمود از ملاحظه كاري كه ظرف 20 سال زمامداري و سلطنت رضاشاه كبير انجام گشته بخوبي آشكار شد كه مملكت گامهاي سريع بسوي تجدد و تحويل برداشته است تنها براي مقايسه اي عده اي مدارس در سال 1304 در تمام كشور 109 هزار شاگرد با 6 هزار معلم وجود داشت. در صورت كه در سال 1320 ايران داراي 36 هزار شاگرد بود با وجود بحرانهايي كه در اثر جنگ جهاني دوم در كشور ما پديد آمد و عدم ثبات دولتها هر سال بر عده مدارس در تمام مراحل افزوده شد در سال 1322 قانون تعليمات اجباري وضع شد و كوشش بسيار براي ازدياد دبستان در شهرها و قصبات و دهات بعمل آمد تعليمات متوسطه به حدي بسط پيدا كرد كه از تناسب خارج شد در 1325 در اصفهان و شيراز آموزشگاه عالي بهداري براي تربيت بهدار تاسيس شد كه با آموزشگاه بهداري مشهد كه در سال 1319 داير شده بود.
وضعيت دانشگاهها بعد از زمان رضاشاه
اساس دانشكده پزشكي در آن شهرها شد. در سال 1326 دانشگاه تبريز تاسيس شد و در 1328 به موجب قانون مقرر گرديد كه در مراكز عمده كشور دانشگاه تاسيس شود و بتدريج دانشكده پزشكي و ادبيات و كشاورزي در شهرهاي بزرگ بوجود آمد. در 1335 رسميت دانشگاه مشهد و شيرا و در 1337 رسميت دانشگاه اصفهان و اهواز بنام گندي شاپور اعلام شد. در 1339 دانشگاه ملي به دست شاهنشاه در تهران گشايش يافت و در سال 1341 دانشگاه شيراز با اساسنامه و مقررات جديد مبدل به دانشگاه پهلوي گرديد. بهترين و مجهزترين مدارس حتي آموزشگاه رضاپهلوي بود در تهران كه سازمان شاهنشاهي خدمات اجتماعي بودجه آنرا مي پرداخت. دوره آن 4 سال بود و معلمات اتريشي دروس عملي و فني آن را به عهده داشتن و به شاگردانشان نهاد مجاني و لباس و هزينه رفت و آمد داده مي شد.
نقش وبسایت در تبلیغات و گستره شغلی